Odejść w Nicość

Stoję u bram mroku
Czas na zmiany
Tyle wydarzyło się
Tyle wycierpiałam
Nie cierpię tej presji
Musiałam to zrobić
Teraz żałuje
obiecałam ....
Obietnica złamana ....
Co teraz uczynić ?
Nic innego nie potrafię
Jak tylko tracić bliskich
Już mam dość
Nie wytrzymuje
A więc zrobię to
Odejdę stąd
Przejdę przez bramę nicości
Ale waham się
Stoję ....
Ale kroku nie zrobię
Boję się....
Odwracam się....
Nikogo nie ma .....
A myślałam że będzie...
Myliłam się ...
A więc robię krok i znikam stąd
By stanąć u niebios bram
I rozpocząć życie tam ....
______________________________________
Wiem że smutne , ale nie bierzcie mnie za jakąś idiotkę po prostu ja tak mam jeżeli chodzi o wiersze .
I małe info dla was , znikam aż do stycznia , ale jak wrócę to dam kilka wierszy które napisze rzecz jasna .